- papierosow|y
- adj. [bibułka, tytoń, przemysł] cigarette attr.
- dym papierosowy cigarette smoke
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
napalić — dk VIa, napalićlę, napalićlisz, napalićpal, napalićlił, napalićlony 1. «rozpalić ogień, spalić w piecu pewną ilość opału dla ugotowania, ogrzania czegoś, podniesienia temperatury w pomieszczeniu» Napalić w piecu, pod kuchnią. W pokoju już… … Słownik języka polskiego
napalić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}napalać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}napalić się II {{/stl 13}}{{stl 33}} wypalić wiele papierosów; czuć przesyt paleniem papierosów, fajki, cygar itp. :{{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tytoń — m I, D. tytońoniu; lm M. tytońonie, D. tytońoni a. tytońoniów 1. «Nicotiana, jednoroczna lub wieloletnia roślina z rodziny psiankowatych, rosnąca w kilkudziesięciu gatunkach w Ameryce i w Australii, z których tytoń szlachetny oraz machorka są… … Słownik języka polskiego
wojować — ndk IV, wojowaćjuję, wojowaćjujesz, wojowaćjuj, wojowaćował 1. pot. «toczyć spory, kłócić się, ścierać się z kimś o coś; dążyć zacięcie do przezwyciężenia czegoś, walczyć» Wojować z podpowiadaniem w szkole. Wojować z kimś o niepalenie papierosów … Słownik języka polskiego
cygarniczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. cygarniczkaczce; lm D. cygarniczkaczek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rurka zakończona ustnikiem z odpowiednio rozszerzonym końcem, używana przy paleniu papierosów : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Ежи Эдигей — Jerzy Edigey Имя при рождении: Ежи Корыцкий Псевдонимы: Эдигей Дата рождения: 12 августа … Википедия
gwint — pot. Pić, pociągać itp. z gwinta «pić alkohol wprost z butelki»: Dzieciaki weszły w olszyny i po omacku zrobiły sobie piknik. Rozbłysły ogniki papierosów. Wino, pite po raz pierwszy w życiu z gwinta, dodawało odwagi. O. Tokarczuk, Prawiek … Słownik frazeologiczny
aromatyzacja — ż I, DCMs. aromatyzacjacji, blm 1. «nasycenie czegoś aromatem, wzmocnienie w czymś aromatu; aromatyzowanie; w szczególności: dodanie przypraw, olejków do produktów konsumpcyjnych w celu poprawienia lub uatrakcyjnienia ich smaku, zapachu»… … Słownik języka polskiego
bezdymny — «nie wydzielający dymu; nie dający przy spalaniu dymu» Bezdymne spalanie. Proch bezdymny. Paliwo bezdymne. ∆ Strefa bezdymna «pomieszczenie, w którym obowiązuje zakaz palenia (papierosów)» … Słownik języka polskiego
ćmić — ndk VIa, ćmię, ćmisz, ćmij, ćmił 1. ćmiony «osłabiać widoczność, przyciemniać, przyćmiewać, przesłaniać» Mgła ćmi słońce. Łzy ćmią oczy. Przesądy światło ćmiące. (Mickiewicz) ◊ Ćmi w oczach «traci się możność rozróżniania przedmiotów» 2. «palić… … Słownik języka polskiego
fasunek — m III, D. fasuneknku, N. fasuneknkiem, blm 1. «wydawanie i pobieranie z magazynu zaopatrzenia wojskowego; fasowanie» Odbywa się fasunek prowiantu, żywności, papierosów. 2. «żywność, odzież oraz inne przedmioty, stanowiące całość zaopatrzenia… … Słownik języka polskiego